Ben öldüm, sen öldün, o öldü ama,
Ýz olma zamaný neden gelmiyor?
Ben oldum, sen oldun, o oldu ama,
Biz olma zamaný neden gelmiyor?
Geçmiþ ile bol bol övündük durduk,
Hayal dünyasýnda avunduk durduk,
Kuþkusuz birliði savunduk durduk,
Öz olma zamaný neden gelmiyor?
Etrafýmýz düþman her yanýmýz çöl,
Biz ’imdat’ dedikçe; gelir cevap öl’,
Kemiklerimiz dað, kanlarýmýz göl,
Uz olma zamaný neden gelmiyor?
Kulak saðýrladýk, hem göz körledik,
Mezalime sustuk yol mu birledik,
Bazan ayrý yerden estik gürledik,
Söz olma zamaný neden gelmiyor?
Hâlâ Türk dünyasý bir dert yok gibi,
Bu dünyada sanki Türkler çok gibi,
Hep zulüm, ölümde Türk’e hak gibi,
Köz olma zamaný neden gelmiyor?
Kaplumbaða vardý çoktan menzile,
Hep himmete muhtaç varlýðýn bile,
Hem madde hem mana herþeyi ile,
Hýz olma zamaný neden gelmiyor?
25.12.2019- Ankara
Özcan iþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.