Üç günlük ömrümüz var hep dalaþ halindeyiz,
Barýþ, savaþtan kolay sevmek, nefretten güzel.
Hem büyük hýrs peþinde hem telaþ halindeyiz,
Sevmek, nefretten kolay barýþ, savaþtan güzel.
Hava, toprak, su ölür, bulut kaçar, göl kurur,
Doða, illallah çeker hayvanlar, uzak durur,
Yaþatmaz, öldürmeye bir bahane uydurur,
Barýþ, savaþtan kolay sevmek, nefretten güzel.
Hep kargaþa hep kavga Kabil’den günümüze,
Son peygamber çaðrýsý yön verse yönümüze,
Sonsuz nimet sofrasý serilmiþ önümüze,
Sevmek, nefretten kolay barýþ, savaþtan güzel.
Çok tehlikeli varlýk, hem büyük belâ insan,
Her çeþit kötülükten caymadý hâlâ insan,
Son menzile koþarken; aðlaya, güle insan,
Barýþ, savaþtan kolay sevmek, nefretten güzel.
Deðiþen hiç birþey yok insan herþeyin kurdu,
Dünya ne cennet oldu ne mutluluklar yurdu,
Yaþama tuzak kurdu; acý, hüzne doyurdu.
Sevmek, nefretten kolay barýþ, savaþtan güzel.
Canlý, cansýz farketmez; canlarýna okunur,
Bir faydasý olmaz da çok zararý dokunur,
Eþref-i mahlukat, kendi kendinden yakýnýr,
Barýþ, savaþtan kolay sevmek, nefretten güzel.
27.12.2019- Ankara
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.