SARIKAMIŞ

(Ne zaman üþüsem Sarýkamýþ’a çalar yüreðim)

Sarýkamýþ destaný, karlý bir kýþ gecesi
Donan yetmiþ sekiz bin canla yazýldý oðul
Bin dokuz yüz on dörttü; ölümün her hecesi
Beyaz karlar üstüne kanla yazýldý oðul.

Sýrtlarýnda sefalet yanaklarýnda çile
Ayaklarý çorapsýz, yýrtýlmýþ çarýk ile
O katil yamaçlarýn zorunu bile bile
Yokluktan bitap düþmüþ yanla yazýldý oðul.

Hava eksi otuzdu o gün Sarýkamýþ’ta
Yazlýk elbise ile ecdadýn kara kýþta
Eceliyle çýktýðý o amansýz yarýþta
Saatlerin durduðu anla yazýldý oðul.

Her biri melek yüzlü ve yirmili çaðlarda
Yer gök þehit doluydu, korku yoktu saðlarda
Karla boðaz boðaza boðuþarak daðlarda
Tarihine þerefle þanla yazýldý oðul.

Mevzu vatandý elbet öyle pek, öyle derin
Vatanýmdýr diyerek kucakladýðý yerin
Yamacýnda yüzüstü yatan binlerce erin
Çýkýnýndaki kuru nanla yazýldý oðul.

Sarýkamýþ’ta o gün çaldýkça ecel marþý
Her lahza bir þüheda selamlýyordu arþý
Azrail’in önünde Türk’ün bayraða karþý
Beslediði o hüsnü zanla yazýldý oðul.

Sýnýrsýz olsa ne gam garbýn içindeki kin
Ýnmeyecek bu bayrak yýkýlmayacak bu din
Çünkü bu büyük destan on binlerce þehidin
Sabah alnýna vuran tanla yazýldý oðul.

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
16.12.2019-PAZARTESÝ-00.56

Sosyal Medyada Paylaşın: