Bana kör, saðýr, dilsiz ve dinsizdin sevgili Bu yüzden göremedin Duyamadýn Bilemedin Ve hiç söyleyemedin ne çektiðimi
Lâl ormanlarýn girdaplarýnda büyüyen Hiçlik çiçeðiydim bense Hiç kere açan Hiç kere kokuþan Hiç kere solan Hiç kere hiç iþte...
Gökle denizin birleþtiði O sonsuz maviliklere düþmüþtü oysa tohumlarým Mavice açacaktým bir koklasan!
Efelenirdin az söylensem Aðýr abiydin, sorsalar! Pencereme konan yaban bir kuþ kadar ürkek Ve göçmendin Az sonra pýrpýr edecek...
Karanlýktý sen geldiðinde Gittiðinde ise zifiriydi gündüz Hep düþünürüm Aminsiz miydi ki senin için açtýðým eller? Beni böyle kendi içime sürgün etti dualar!
Gitmiþsin bildiðim tüm adreslerden Ne yana dönsem Gizemli bir yalancý, Tarif eder eþgalsiz bir yabancýyý!
Duraðan bir acýyý evlat edindim bugünlerde Onu büyütüyorum içimde Ona ninni Ona elma þekeri Ona mendiller Ve daha ne hizmetler? Bilemezsin!
Gelme ne olursun! Beni böyle hiç yaþanmamýþ gibi Bir hiçliðe gömeceksen, Nail olurum belki bir gün yine Ýçindeki o mezatlý sevgiye “Satýyorum! Sattým diye baðýrýrken yüreðin” En yüksek rakamý verene! Talibinim bilesin Kaldýrabilmek için seni Hainlikler müzesine!
22 aralýk 2019/ 14:30
Sevtap Kaya Nurgönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.