YANMAYAN SİGARA
Fýrtýnalý bir günde,
Yolda yürüyen bir adam,
Elindeki sigarasý rüzgardan sönmüþ,
Ama o yakabilmek umuduyla,
Çekiyor sigarasýný içine,
Ucunda ateþ yok sigaranýn,
Boþ bir umudun peþinden koþarcasýna,
Sigarasýný yakmaya çalýþýyor,
Tek dostu ve can yoldaþý,
Yanmayan bir sigara…
Nereye gideceðini bilmiyor,
Yaprak misali bir o yana,
Bir bu yana savruluyor,
Nerede bir kuytu yer bulsa,
Oraya sýðýnýyor, kývrýlýyor,
Kimsesiz, çaresiz ve yapayalnýz,
Tek arkadaþý, tek varlýðý,
Elindeki yanmayan sigara…
Herkes ona kötü davranýyor,
Onu sevmiyor, onu istemiyor,
Ýteliyor, kakalýyor hatta dövüyor,
Ama o adam hiçbir þeyi düþünmüyor,
Kimseye kýzmýyor, kýzamýyor,
Yaratýlaný seviyor yaratandan ötürü,
O adamýn tek derdi,
Elindeki yanmayan sigara…
O adam, dað gibi babayiðit,
Ne fýrtýnalar, ne yaðmurlar gördü, kim bilir,
Ama hala yýkýlmamýþ, yýlmamýþ,
Hala mücadelesine devam ediyor,
Bu dünyada kendini bir þey zanneden,
Ýki paralýk insanlara boyun eðmeden,
Herkese kafa tutarcasýna,
Yaþam mücadelesi veriyor,
Ve çekiyor ciðerlerine,
Yanmayan sigarasýný…
Kimse düþünmüyor onu,
Neden bu halde? Niçin böyle yaþýyor?
Acaba ne derdi var?
Ama kimse o adamý umursamýyor,
O tecrübe abidesine,
O zorluklar kralýnýn sözlerine kulak asmýyorlar,
Hiç düþünmüyorlar ki,
Bir gün o hale düþebileceklerini,
Hiç düþünmüyorlar ki,
Bir gün her þeylerini kaybedebileceklerini,
Ve o insanlar, insan nedir bilmeden,
Küçük daðlarý yaratmýþçasýna yaþýyorlar,
Ama o adam her þeyi biliyor,
Allah’tan geldiðini ve Allah’a gideceðini,
Derdi de dermaný da Allah’ýn verdiðini biliyor,
O bilinçle yaþýyor,
Ve can yoldaþý yanmayan sigaraya,
Bakýyor uzun uzun sonra þöyle diyor:
‘’Sende benim gibi sona geldin…’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Büyükdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.