Þimdi gecenin ateþinde Gök yüzüne süzülen, Ateþ böceklerin ölüm dansýný seyrediyorum. Yaðmurun týslamasýndan, Topraðýn kokusunu sineme çekiyorum. Pencereme tüneyip, ölümün geliþini bekliyorum. Rüzgar da hafiften esiyor, soðukluk var. Nerede kaldýn caný canan ölüm Her þeyim hazýr Kefen param, kefenim ve tabutum Haa bu arada mezarým da hazýr. Kendi elimle kazdým Kimseye muhtaç olmadým Aldým elime kazmayý Ya bismillah deyip vurdum Ýlk kazma darbesini topraðýn eþiðine. Sonra mezar taþýma Sonra üzerime dizilecek Tahta parçalarýna þekil verdim. Yalnýz ölmek ne güzel Kimsecikler yok Oh beee..... Hayat iþte bu. Ne güzel..
#Peryasiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.