Giden gitti dilim kendime gýcýrtýlý bir tahta kapý olarak kaldý ama ben sýzlanmadým. . . Orada bir radyo cýzýrtýsý gibi duruyor sesin ölü bir üzgünlük var sokaðýn seðiren frekansýnda af diyorum aff üç maþrafa su döküyor tepemden Allah bir geçmiþ dökülüyor topuklarýma. . . Kimseler bilmiyor Ýsmail kýzýl ipek bir kumaþa sardýlar beni ölmedim. Sesimi boðdular bir su baþýnda yine ölmedim. Ama ben; bu çaðýn içinde, bu ateþin dibinde, bunca Firavun’un elinde kalmýþken derdim içime yankýlanýrken öldüm. . . Nasýl anlatmalý Ýsmail diþ aðrýsýna sýðýnýyor bazý acýlar gýcýrdayan bir ranza telâþý soysuz karanlýklarda yalnýzlýðýný üfleyen kadýnlarýn saçlarý kýrýlýyor bak, bir taraðýn üç diþlik satýr arasýnda. . . Tanrý kuþlarýn gözlerinden öperken ben uçtum Ýsmail bir at dört nala bir kuþ dört dala bir ben yok olmaya durdum. Þimdi içimde bir hayvan içimde bir tufan içimde ayaklanman duruyor kapat kapýlarý ve ört geceyi üstüme
Gitmeliyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.