Ay beyazdý
ama üzerime kan damlattý
Çünkü sen gitmiþtin
Elvedadan önce kadýnlar
neden eylül gibi bakar söylemeden
Saç tokaný
ve yarým býraktýðýn kitabýný
alýp gitmiþtin
Kanatlarý henüz hazýr deðilken
kuþlar da gitmiþti
Ben onlarý
yorulup düþmekle meþgul sanýrken
Yarým paket sigaraný
ve kül tablaný
ve yanmamaya yeminli çakmaðýný
alýp gitmiþtin
Ajda þarkýsýný bitirmemiþti
Son bir kez kokunu içime çekip
þiirlerime iliþtirmek istedim
Ýzin vermemiþtin
Deniz maviydi
ama ellerime karanlýk düþ/üþ/ler bulaþtýrdý
Çünkü sen gitmiþtin
Elvedadan önce kadýnlar
neden eylül gibi kokar söylemeden
Daha kurumamýþken alýp ipteki çamaþýrlarýný
ve kokusundan toplayarak yastýðýný
alýp gitmiþtin
Sokaklar hala tedirginken
bekçi de gitmiþti
koynuna sokup
mavzer demirinden yapýlmýþ düdüðünü
ki þarapnel parçasý gibi
acýtýrdý sesi
Kolyeni küpeni bilekliðini
ve perdeye iðneleyip kuruttuðun çiçeðini
alýp gitmiþtin
Ajda þarkýsýný bitirmemiþti
Son bir kez serçe parmaðýný tutup
kendime bir düþ çizmek istedim
Ýzin vermemiþtin
Melekler beyazdý
ama geriye tek sol omzumdakini býrakýp
gayb oldular
silerek alelacele dilimin ucundaki dualarýmý
Çünkü sen gitmiþtin
Elvedadan önce kadýnlar
neden eylül gibi sarýlýrlar söylemeden
Elbisenden kopan düðmeni
ve kazaðýmda kalan saçlarýný
alýp gitmiþtin
Henüz çatlamamýþken tohumlar
yaðmurlar da gitmiþti
Toprak göðsünü açýp beklerken emzirmeyi
onlar çoktan baþlarýný çevirip
gözlerini devirmiþti
Parfümünü rujunu ojeni
ve aynaya koyduðun dudak izini
alýp gitmiþtin
Ajda þarkýsýný bitirmemiþti
Son bir kez saçlarýný geriye atýp
boynunun kenarýndan öpmek istedim
Ýzin vermemiþtin
Madem gidecektin
o aðaca yaklaþalým demeseydin
keþke be Havva’nýn kýzý
Kapanmazdý o zaman yüzüme
cennetin de kapýsý …
Özgür SARAÇ / Râzý
10122019Denizli