Ay düþmekte düþmekte düþmekte Yýldýzlarý alarak yedeðine Gizli bir el açýnca pencereyi Uzatmakta oradan en büyük þeyi
Annem ve ben bir bütündük sonsuz göklerde Sonsuzluklarda yaþadýk ve olduk göklerde Ve bir gün baktýk ki düþmansýz derin bir boþluðu Sürüklerken ardýnda perde perde
Korkulu rüyalarda sýðýndýðým aydýnlýk Annemdi ýþýl ýþýldý her yer onunla Neler neler geçti kim bilir Ruhumla ruhu arasýnda
Issýz gecelerimin aydýnlýk göðü Sendin ey annem ruhumun penceresi Benliðimi okþardý o müþfik sesi Sendin ve sendin ey annem
AHMET KEMAL Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.