YOKSUNLUĞUNDAN

aralandý gömleðin karanlýðýmdan
girdim sessizce içeri
yeni bir imkan için
kokunun merkezinden..

güzeldi hayali oysa
bir de mümkün olsaydý
siler miydi zaman sence
sevgimizden kalanlarý?

yoksun odamda
baþ ucumda
semtimin kýrýk kaldýrýmlarýnda..
baktýðým hiçbir yerde
gülüþlerimde
göz yaþlarýmda..

koca bir þehir çekiyor yokluðunu
mevsim aðlamaklý
bacalarda tüten dumanlar
seninle efkarlý..

bu tarifsiz bir sorun
geçmiþimi alýp giderken
yanýmda yoksun
cevabýný sen ver
boþluðunu kimler doldursun?

isyan etsem büyük kabahat
yüreðim nefesini solusun
karýþsýn rüzgârýna
ahenkle okunsun..

sonra diyorum olsun
mutludur belki
benden daha fazla
kin mi tutayým
tüm yok sayýþlarýna?

içerimde yangýn kalsýn
dalaþsýn sýrrýmda kaygýlarým
çürümüþ bir meyve dalýnda
ilkbahar yakarýþlarýyla..

baþlý baþýna imtihan böylesi
geçer mi derdinin öfkesi
bak, ruhumuzda aþk bestesi
çalýyor yoksunluðundan..

hangi nakaratýmda söyleyeyim
aðlayarak hýçkýra hýçkýra
erkekler aðlamaz derler
fakat tutamýyorum senlerimi..

sýyrýl hücrelerimden
kopar yaþam aðrýlarýmý
ben kimseyi beklemedim
sana olan orucum kadar
yenilsin kara kýþlar
gel güzelim, önümüz bahar..

Sosyal Medyada Paylaşın: