'mezar taşında bir gülüm'
Ne zaman unutsam,
keskin bir kömür kokusu siner ciðerlerime
yol da ne uzun nene,
mezar taþýnda bir gülüm
sürüden ayrý düþmüþüm
gayri ayrýlýklardan duvarlar ses etmez
bir gülün kokusuna,
meðer bir ömür yitirmiþim
gurbet böyle bilinir nene,
mezar taþýna yazýlsýn bu naðme.
Gelmeyeceðim dedin, gelmedin
hani hicranýnýn lafý olmazdý da
hangi þehre varsam ayrý bir yalnýzlýk
cezamý taþýr ömürden geriye
mahpusluðum hiç bitmedi ülkeme
seneler sayarým sana, insanlar bir de
insanlar; kimi mutludur yuvalarýnda
kimi hep birini beklerler odalarýnda
kimi için artýk çok geçtir, yalnýz duvar
gelmez de vaktin seyrine ince bir âr
Yiten, bir paletin diþleri altýnda memlekettir
bombalar çaðýna gelmiþsin, gülmek yasak; kolkola biraz mutlu olmak için halay
nicesi þatafatlý köþkünde eder alay
bir yazma, bir ekmek; nerededir namus
çýkarýp vermez insana teselli kamus
be hey öldürün der beni, öldürün
yaþamaya gelmemiþim bu cihana
hüznün bir diðer adýdýr bu coðrafya
hangi rivayete misafir olsa kulaðým
uygarlýðýn yüz çevirdiði mekan olurum
beni anlamaz hani hep bir sevdiðim
nene, ne zor iþ imiþ meðer anlaþýlmak
gönlümde tutamam der, saçmalarým
renkleri elime yüzüme bulaþtýrýrým
ak olur karam, al olur maide yazmam
hayat ince bir yol olur, uzar da uzar
gözlerimi silecek gibi uzanan çýnar
senden bir ninni söyler ulu ihtiyar
Ne zaman düþsem,
ardý ardýna yakar cigaram nefesimi
bir kül olmayý arzulatýr bana
yanmak ne zor iþ nene,
önce dayanýrým, güçlüðü nerede derken
bir bakmýþsýn yýllardýr yanýyorsun
yýllar sýrtýnda bir akrep gibi dolaþýr
türküler ürkek ceylan gibi kaçýþýr
sözler hiç verilmemiþ gibi yabandýr
unutuþun sanatýdýr bu sürükleniþ
insan aldanýþa bile özlem duyar mý nene,
kollarýna bir ülkenin kaderi sýðýnýr
ümit, daðlarýndan su içmeye inmiþ
baðrý açýk, terli avuçlar siler alnýný da
ne hoþ bir güzelliði vardýr acýnýn
tuluðuna ince belli demler hazýrlanýr
bir söz bin sükut eder gül yollarýna
koynunda acýbadem kokusu; toprak olasýn
gül bile hayret etmeden salýnýr üzerine
dikenleri kendi gibi al kanlara boyanýr
ellerimle nene, ellerimle sevememiþim
dilimde aðýt olmuþ, semaya yakmýþým
koþmuþum uzaktan, sana gelip bakmýþým
ellerimle topraðýný tek tek karmýþým
bir rüya gördüm deyip, bin rüya yaþamýþým
koynunda uzanan yýlana sýr vereyim mi,
sükuta pek yakýn gülü harap edeyim mi,
yüzüne kanlý ellerimle su serpeyim mi,
ben cümle yitiklikten yorgun düþsem de
ak saçlarýna gönlüm karasýný süreyim mi?
Ne zaman bilsem,
ölümüm olacaktýr bu darlýðýn varlýðý,
var olmak ne zor yokluktur nene
mezar taþýnda bir gülüm
gülüþümü sen de düþürmüþüm
gayri sevdalardan hayýr yok bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.