'suret'

insan hayret ediyor
nasýl da özlüyormuþ, konuþtum,
sýcak ve taze bir kan aktý
düþündüm, doðrulardan bir grup genç
gelip ayný tasa kaþýðýný daldýrýrken
Allah dedi sabah,
besledim ne kadar acý varsa bu topraklarda
bir çýkarsýn, bir girersin
küçüldüðünü sandýklarý an da artýk küçülmezsin
soðuk diri tutar gönülde kalanlarý
ben onlarla hasbihal eylemeyeli çok oldu
rüyalardan ’ah’ der uyanýrým, bu mütemadi çilem
telkin etmesin boþuna
alýkonuldum, sevdalar iþ baþýna!

mahalle kahvesinde küçük cam bardaða sarýldým
sýcaktý çay, daha dönmeyi düþünmüyordum
üþümeyeyim diye yýrtýk astarý tutan iðne
kalbime dokunuyordu her kendime sarýldýðýmda
ne çare, ara vermem gerekiyordu
büyümüþtüm, bir tarafýmla istemiyordum da anlaþmak
kapanmasýný diliyordum dile dokunan bin yarayla
birden huzura erdiðimi düþünüp ayaklandým
peþimden bir ses duydum: ’hayrola,
parasýný vermeden mi gidiyorsun çayýn?’
çýkardým tüm bozukluklarý avucuma,
savurdum adamýn gözleri önünde
’al, bak’ dedim, ’mutlu musun þimdi?’
yýrtýk astarýmý tutan iðne bile dokunmuyor
ben ayaða kalkýnca yaþýyorum sanýyorlar
ne çare, anlam veremiyorum
’yoluna git’ dedi, ’gözüm görmesin seni,
görüþürüz, belki hiç; faiziyle de ödeme
selamýn borcu iþsiz bir sevdanýn kahrýdýr
kapýyý ört de, üþümesin içerdekiler
bir yazý asmalý artýk gözlerimizin üzerine
seyyar sevdalýklar girmesinle bu kahveye’

bir insan olalý böyle daðýlmamýþtým,
bir ara ben de insan olmuþtum, açardým gözlerimi
mevsim hangi rengiyle varsa, ben oydum
inandým çokça Allah’a da sýðýndým, sonra bir gün
dedim ya, bir þehrin tam ortasýnda dolanýrken
acý bir tren ýslýðý sardý kollarýmdan
sonra bir gün ’insan sevmek için doðmuþtur’
þarkýsýný mýrýldandým, yürüdüm, çok gittim
hiçbir amacý olmadan da seviliyormuþ dedim
kapý çaldý, kapýlar açýldý; herkes çýktý
mutanabi sokaðýnda yürüyen çocuklar gördüm
bir el uzandý cennet bahçelerinden,
ak gerdanýna düþen bahanelerden sýyrýlýp
çekip almaya niyetliydi çok önceden
çelimsiz sandým kuvvetini, aldanmýþým
okumuþ insanlarýn ölümü de bir baþkaymýþ
bir taraftan ’Ali, Ali’ diye baðýrýyordu bir kadýn
elinde kanlý bir gömlek, secdeden yeni kalkmýþ alný
düþündüm bu feryat bulutlarý çaðýrýr mý?
yanan onca el, ayak, yaðmurla ýslanýr mý?
ya gelen fil bahsinden bir azap olur diye,
toparlanýp ara sokaklardan kaçtým,
bana gelebileceklerden, dahasý inanmadým
ne demek biliyor musun, hiç yalana lüzum yok!
artýk gidebileceðine de inanmýyorum, doðrusu bu
inanmak bile istemiyorum, çok meþgulsün zira
ellerinle bir dünya inþaa ediyorsun pek yakýnlara

siyah bir örtü çektiler kapýlarýn üzerine
ne toz kaldý, ne kan, ne ceset ne de metanet
boynu iki büklüm telefonumdan uzandým hemen
çok çalýþýyordu zamanýn iðde bacaklý evlatlarý
dur, bir de Allah girsin dedim kalbimize
sevmiþim, dalýp gitmiþim, gözlerini aramýþým
rengarenk bahçelere çaðýrmýþ o el yeniden
mutanabi sokaðýnda yirmi üç ölü, otuz yaralý
bir kasým akþamýnda analar oðul aðrýlý
sofrada soðumuþ çorba, az pilav biraz ekmek
konuþ kardeþim, sesin þimdi olur rahmet
böyle bir acýyý tatmadan evrende zerre oluþu
haysiyet meselesi yapmýþým çok öncelerden
býrak çalsýn telefon, býrak yas tutsun biraz da o
hep bizi mi çaðýracaklar acýya baðdaþ kurup
bir damla aðlamayý unutmuþ gözler meclisine


okundu yasin, biraz dindi acýsý, yaðmur da yaðdý
sokaklara yazýlmazdý sevgilinin ne adý, ne sevdalýðý
huþu içinde ayrýlýrken kahrýn yedi kuþak hasmý
örtüsü ayrýlmadan kapýlar yüzümüze kapandý.
içimi bozdum, daldým, uzaklara yüz sürdüm
çok meþguldü bu ara, koþtum hemen ardýndan
bir ses duydum, ’kapý’ dedim, ’açýlmaz mýsýn?’
insan olduðumu hatýrladým, beni yanýna almaz mýsýn?
Ya Allah? kalbimden çýkardýðýmdan beri iþsizim
her gördüðüm suretin sevgisiyle kafirim,
son bir tövbe evveli adýnla sarýldým bardaða
sýcak bir kan gibi aktý içime çay, bugün de dolunay
mutanabi’de ölenler için kýzýl elbisesiyle
seyrediyordu son bir kez kapýya koþanlarý

toparlandým, gidiyorum
hiçbir þey eskisi gibi olmaz, bunu da biliyorum
bir gün ben de en hüzünlü þiiri yazabilirim*
ellerimi bir öykünün gerdanýnda gezdirirken
telkinler ne hoþ bir boþluk, mütemadi çilem:
-merhaba!
koynunda daha kaç gece yatýrýrsýn bilmem ama
þu kafirlikten sýkýldým Allah’ým!
suretin yalanýndan koruman için kapýda,
siyahlara karýþýyorum her günün sabahýnda.











Sosyal Medyada Paylaşın: