AYNI SEN

bir endiþe görüyorum yüzünde
üþüyor kirpiklerin
ellerin titriyorken
o belli belirsiz bakýþ rüyamda..

ben senin mutlu olma ihtimallerini sevdim,
en yalnýz anlarýnda..

o uykusuz gecelerde yakýnca lambaný,
döne döne giden sigaranýn dumanýnda..

iliþiverdim pencerenin pervazýndan
sessizce iliklerine..

aldýðýn solukta içine yerleþirken
içli içli geri veriþini eþsiz aþkýnla..

ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim
bir uçurtma ipini tutar gibi sýmsýký..
kayýp giderken ellerinden göðe doðru
mahzun bir çocuk hüznü misali..

ben seni o adamýn koynunda hiç düþünemedim
ölsem bile düþünemezdim
öldüm sahi yaþamak aðrýlarýyla..

önceleri geceden göz yaþlarýyla sulamazdým
sabahýn seherinde açan çiçekleri..

bilmezdin, evvelinde kimse tanýmazdý seni
sesinin tonunu,
yüzünün tebessümünü..

iþte þimdi ömürlük susuyorum
tam da istediðin gibi
sorun çýkartmadan,
mutlu ol diye..

ya bir gün kaldýrýmlardan koþarak gelirse
meyvesi izdivacýnýn
ve görürsem seni
bakar mýyým yüzüne?

ya da yine baþýný çevirip geçer misin
delikanlý gururundan..
korkuyorum ya o da benzerse sana
bakýþlarýna
gözlerine
saçlarýna..

bir büyüsü var sevdanýn
yaþasam toparlayamam
ki o dehþete kapýlarak
dîvane bir vuslat olur sevdam!

güzel cümleler okuyorum
avuçlarýnýn ayasýndan
bir an deðse dudaklarým
hisseder misin bu aþký sahiden
her ne kadar deðiþsem de
yüzüm gözüm ayný sen..


Sosyal Medyada Paylaşın: