PÜF ÇİÇEĞİ

Tüm iyi niyetlerim, kanlý bir rüyadýr kalbinde.
Sana dökülen tüm nehirlerim bulanýk.
Maskemin ardýnda nemrutlar,
Dilimde saf bir çocuðun cinayete çaðýran nefesi.
Bendim iþte;
Ýnciler düþsün diye bataklýklara
Günahýma çekerken bir misinayla seni
Mahveden tüm güvenini


Bir sürüngen gibiydim ben
Kalýn derili
Kalýn kafalý
Bir gülümsemenin ne kadar muazzam olduðu yerde
Ýmanýný söylerken güneþe
Üþütüp öldüren hipodermi gibiydim

Nereye çarparsa çarpsýn, ayný aynanýn kesiði,
Kesiyordu namazlarýn vakitleri gibi,
Þu þer dolu damarlarýmý.
Sana düþen aðaç kurdu gibiydim
Ýçini kemiren
Ve Adýna sevgi deyip kendime giydirdiðim bir elbiseydi aþk
Her þey düþerdi, onurum gibi
Çýplak kaldým masumiyetine

Sana affedilmeyecek günahlar doðurdum
Ýbresiz ve kýblesiz yürüdüm üzerinde
Ellerinle itekledin
Gözlerinle uzaklaþtýn
Ýlk defa küçük olsun istedim ellerim
Güçsüz ve týknaz bir adam,
Üfleyince daðýlan püf çiçeði olsaydým kaderine
Tüm zorbalýklarým kaybolup giderdi

Affedilmeyecek biliyorum
Sana bu günahla üzülme imkâný verdiðim için
Kendimden nefret ediyorum
Ben hep nankörlüðüyle dirilen
Ýblisten baþka bir þey deðilim
Bana o kanatlarýnla
Tekrar dokunur musun


Ahmet Serdar OÐUZ / 18.11.2019 / Tokat


Sosyal Medyada Paylaşın: