Nara düþen kalbime merhem oldu gözlerin, Yoluna serdim aþký sevdana caným feda. Zifr-i kara ömrüme þafak oldu sözlerin, Bir deruni bakýþýn gönle binlerce seda.
Gerçekleri görmeden boþ düþler arzularsýn, Küle dönen ömrümü niye hep kurcalarsýn? Bu yangýnýn ateþi söner biter sanýrsýn, Varlýðým bir yanadýr, diðer yan aþka geda.
Sonunu düþünmeden tutuldum hayallere, Karþýlýk veremeden yenildim cidallere, Yalan dolan dünyada girmiþken veballere, Sevdanýn ademini bilmeden etme veda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Büyükdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.