DAR EV (+18)
içlerinden kaçarken
tutuþup yandýðým
çoðullarýndan arýnarak
sessizce tekilleþtiðim..
sirenleri yoksunluðun
uygun adým meczub
yeni diyarlar bulur
ortasýnda kaybolup..
en durgun anýnda bir ses
sanki gelir her yönden
düþe yakýn ýsýl korkusu
çare ararken senden..
bir nefes alevi içinde
kayarak ruhunu eritip
hýzlýca damlardý düþünde
tüm oklarý üzerine çevirip..
bu aldýðýn en büyük darbe
sahi hissederek yenilgini
zehir konulmuþ bir fincan kahve
ölüm anlarýnýn maðlup tedirgini
belki bu son anlarýmýz
hadi düþünme uzat ellerini
eðilsin gururun sargýnýz
söyle en güzel sözlerini..
ay gibi parlarken güzel yüzün
avuçlarýmda kumral saçlarýn
daðýlsýn artýk her bir hüzün
omuzlarýma dokunsun kollarýn
sömür tüm nefretini hayatýndan
göðsümde damaðýna þefkat kýllarým
birleþsin muhabbetle her bir ayrýþan
parmaklarýnda dirilsin sakallarým
hafifçe okþa ruhumu
gözlerime istekle bakarak
damlasýn terinin sonlarý
yorgun belinden arýnarak..
al içine her ne kadarsa yerin
tutkun sözlerimi arzulayarak
dirilerek gerilsin damarlarýn
diþlerimin arasýnda memelerin
sal saçlarýný usulca sýrtýna
yüksel o pespembe bulutlara
tut ve sonsuza dek býrakma
esenlikle geniþlesin dar evin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.