GİZLİ BELA

Aynaya bak da konuþ Kör köyün Sakine’si,
Bil ki sabýr küpüme zorla tuz basýyorum,
Görmedim senin gibi bir tahrik makinesi,
Yine de söylemiyor, sesimi kýsýyorum.

Dýþarýný görenler sanýr mülayim melek,
Bilmezler ki içinde þeytan çalar dümbelek,
Zannettin bende ayný niyetindeki dilek,
Hiç fark etmedin nasýl kendimi kasýyorum.

Bu huyunu öðrendim geldiðim zaman size,
Avutup kaçtým sabah o hazla geldin bize,
Ýkaz edip yüzümün akýyla çýktým düze,
Öfkeyle kalkýp gittin, baktýn buz kesiyorum.

Konuþmayý da kestin sana uymadýðýmdan,
Nasihatle sözünü kesip duymadýðýmdan,
Vicdanýma öyle bir leke koymadýðýmdan,
Haklýsýn gördün iþ yok, kuru yel esiyorum.

Bahaneyle baþladýn o yaraný deþmeye,
Düþünüp gelmiyorsun bir de sakinleþmeye,
Var mýsýn orta yerde huzurda yüzleþmeye?
Biliyorsun ne olur, ben ondan pusuyorum.

Beni malzeme edip þu aklanmayý býrak,
Kirli baþýna benden ne su olur ne tarak,
Bari de genç ustaya olmadýn gizli çýrak,
O yüzden içimdeki yarayý kusuyorum.

Bu kabarýk suç dosyan saklý duruyor bende,
Çok iyi biliyorsun neler vardýr içinde,
Açýp da dökmüyorum cezayý hak etsen de,
Huzur bozmamak için kapatýp susuyorum,
Þimdilik sýr çantamla kaldýrýp asýyorum.



Sosyal Medyada Paylaşın: