AŞK DİLENEN HER YETİM ŞİİR...

Yalýn bir ayak izi adeta
Mevsimin ferine yenik düþen bir dua
Nakþeden ýlýman sevdanýn menkýbesini
Yazmaya duran þairin güncesi:
Bazen aþk kokan bir yeis
Göðün kodaman yalýtýlmýþlýðýnda
Gizlenen bir hurafe gibi her satýr baþý.

Cahil mevsimden kalan geriye
Ve tok sesinde öldürülmüþ nefsin
Ne çok dize, diz’e gelen ruhun öykündüðü
Balyalarca can simidi
Göðün kekremsi d/okunuþunda
Hangi ondalýk sayýysa
Kök söktüren yuvarlanmýþ bakiye.

Ölüm ve minnet:
Kozasýndan sýzan irin gibi cehalet.
Aksýran bir inilti hatta aksayan yeminli söz name
Düþüp de zemine
Yediemin nezdinde
Kalýtýmsal bir baþkaldýrýþ
Miðferinde yenilginin
Sürüklenen naif i mge.

Mavi gözlü perde uçuþan…
Kalbin b/ölündüðü her duygu
Zaman zaman içine kapanan
Ve k/özünde ýsrarla verdiði sözü unutan
Bir hikmet
Her fasýlada dolduruþa gelen nasýlsa merhamet
Dilenen bir seyirci adeta þiirin künyesi.

Zamansa tükenen…
Mekânsa yer deðiþtiren…
Þair bile bilmezken ne yazacaðýný kalemin
Mimlenen aþkýn türevi özlem
Ýhanet benzeri bir yetide açan en sevdalý kardelen.

Notasý kayýp þarkýlar;
Rotasý kayýp gemiler:
Terk edecekse yüreði
Ferinde ömrün kürediði kaptanýn
Ýlk firar eden batan gemiden
Kardýðý yüreðin beyitlere dökülen sesinde mimlenen
Bir harita:
Ýzahý var ya da yok.
Zanlarýn tutuþturduðu evrende
Kopup da geldiði maziden
Tanýdýðý her duygu yarýna meyleden
En devasa iklimde aþký emreden bir seda…

Lal gölgeler oynaþýrken çeperinde hazanýn
Ezkaza sinen rüzgârýn nemini silen bir sevda
Latife yapýlasý onca kelam
Dirliðin sancaðý varsa yoksa
Geri dönmeyen selam.
Ve þaibeli fýtrata isyan eden en deðerli methiye
Hecelerin infiali
Þiir pazarýnda oturup da gönül tezgâhýna
Aþk dilenen her yetim þiir.

Aymazlýðýnda hüznün özlemle gidip gelir
Elbet nazarýnda Tanrýnýn
Gözden düþen bir yeistir de
Þairin kelamýnda sefa yüklenir mevsim
Nakþýnda hazanýn zafiyet yüklü sevdalý þehir
Dokunduðu kadar mateme
M/eziyet bilir yaþanýlasý her rüyayý.



Sosyal Medyada Paylaşın: