ŞEMS GİBİ...

Sözcüklerin frapan olmasýna itirazým yoktu
Varlýðýn da büyülendiði bir vaveyla
Kanýksanasý rahmetin uzlaþýsý
Dev/asa bir satýr aralýðý…
Alabildiðine davetkâr.

Öznesi yoktu özlemin
Sunumu sakýncalý bir mevsimdi madem sonbahar
Baþatlara sundum istirhamýmý
Baþaklarýn serildiði rüzgâra da
Ýhanet ettim
Olmasý gereken deðildim ben
Olmasýný beyan ettiðim bir mavilik
Bir de insanlar, azizim…

Hani bahsettiðim dalkavuk hicaplar
Öykündüðüm deðil idi de hiç birisi
Biri olmaya da itirazým vardý üstelik:
Ben ki tapýndýðým Rabbime
Sunarken itirafýmý
Çer çöp yýðdýlar önüme:
Reddettiðim her ahkâmda saklýydým oysa
Oynamadýðým bir rolün de
Üstüme yapýþtýrýldýðý.

Kostümüm ne yapraktý ne de
Sabýkamda saklýydý sýrlarým
Endamlý bir vazgeçiþ
Boynum eðik olmasa da
Araladýðým yüreðin penceresi
Akbabalar talan ederken yufka mizacýmý
Ýstiþarede bulunduðum kalemle:
Hani doðurgan hüznüm
Çökmüþ þebeke sistemi mevsimin
Yanaklarým kýrmýzýmsý.

Esefle yargýlandýðým þunca kýyýmda
Kýyama durduðumu akýl etmedi
Müfreze imler sarkýtýnda ömrün
Damlarken mýsra mýsra þiirler
Kefenimi ölçüp biçtim
Sarýndýðým rahmetin gizine sakladým niyazýmý
Sözcükler kabrimdi madem
Matemim miydi her daim cihana hizmet eden?

Rabbimin rýzasýna kefildi yüreðim
Yüreðimde köle heceler
Varsa yoksa tökezlediðim
Bir mabetti sýðýndýðým
Rabbime þirk koþanlar uzaklaþtýðým köþe bucak.

Göðün temennisi
Çaðlarken haznesinde gölgenin
Ak alnýma sürdüðüm kanýn izi
Elbette þehitlik mertebesine imrendiðim
O kocaman iman gücüm
Her ne hikmetse evrence kýnandýðým
Sahibine teslim ettim hakkýmý, nazýmý ve niyazýmý.

Kehribar idi adý olmayan münafýk
Rest çektiðim lanet ve nifak sokan da kimse
Kalemle arama
Kandýðým deðil kardýðýmla yürüdüðüm
Dünü deþip deþip
Sabrýmla vekiliydim meleklerin.
Bulut da kaygýlýydý
Alabildiðine savruk sürüklediði ne varsa
Yeri geldi mi köklerimden kopmamak adýna direndiðim
Bir matemin izi saklýydý derinde
Meali ölümün vebali miydi de þiirde
Kerevite çýkan gözyaþým…

Sadece O’nun nezdinde çaðlayan inancým
Sebat edip semada açan hangi çiçekse
Solmayý diledim kurak topraðýmý
Islatan illa ki acýlarýn nemiyle.

Þerh düþülesi bir tarihti madem miladým
Ölüm müydü ön sözü
Yazmaya durduðum her yazýnýn gizine
Bandýðým tüm rahmet ve aþkýn izinde.
Ben birdim bindim hiçtim de
Ýçimde dökülen yapraklar
Çiðnenen yürek soldan saða nöbet tutan
Her þiirin verdiði emirle.

Yakýn durdum daha daha yakýn:
Ýmanýmla salýndýðým benim kabulümdü alýn yazým.
Aþk dedim, biteviye
Anlamadýlar bu sefil beþerin niyeti ne.
Niyazýmda saklýydý ihbar ettiðim her yanýlgým
Þems gibi yandým tutuþtum.

Kalp gözünde þakayýklar
Ruhun gizeminde bir manivela
Küreyen hüznü aþk belleyip
Özlemle yakýn durdukça malum sona
Reþit bir acýdan çok fazlasýydým
Ve insandan öte.

Tezat mevsimde yan gelip de yatmadým:
Sevdiðime biat
Rüzgârýn tutulan nutkuyla soluklandým þiirde
Þiirden de öteydi yazdýklarým
Bir dua ki þerh düþtüðüm her ölü metne
Gazabýn tutsaðý illet gölgelerden uzak
Tutsaklýðým sadece Ýlahi Ateþe:
Ben ki semazen bir pervane.

Anladýðým kadar anlatamadýðýma binaen
Sevmekle mükellef
Sevilmeye çeyrek kala
Þiir bellediðim kabrimde
Dalý kýrýk bir çiçekten bile aciz
Kimsesizliðime sahip çýkan Rabbimin izniyle
Yakardýðým kadar yandýðým aþkýn verdiði hükümle.

Sosyal Medyada Paylaşın: