Yürürdüm her akþam bu sahil boyunca, Ellerin yoktu,ama ellerinin sýcaklýðý hep ellerimde Baktýðým her yer gözlerinin renginde olurdu Soluklarýmda saçlarýnýn kokusu, Dudaklarýmda dudaklarýnýn tadý dururdu, gözyaþlarýnýn tuzu dururdu... Söylediðin bir þarký yankýlanýp kulaðýmda,körfezin sularýna sinerdi, Ve deniz,yumuþak dalgalarla öperdi kumsalý o þarkýyý söyleyerek Yüreðime,esmer yüzlü bir akþam inerdi...
Bir gemi geçerdi çok uzaklardan Iþýklarý giderek küçülerek...giderdi Hep seni götürdüðünü sanýrdým o geminin, Hasretin,fikrimde büsbütün tutuþurdu kýzýl alevlerle, Ufkun rengi,eflâtundan mora dönerdi, Sular,menekþelenirdi...
Þimdi yine yürüyorum ben,o sahilde. Þimdi yine çökmekte akþamýn hüznü, Ve yine yumuþak dalgalarla gelip kumsala deniz Beyaz köpüklerle biterken, Yine o þarkýyý söyledi,hem senin sesinden Ve akþam,o þarkýyla hüzünlendi; O hasret yangýnýyla inledim,yine sensiz