ARAF...

Sehven ölen i mgelerden kaldýrýp da baþýmý…
Azýða aldýðým güne veryansýn ettiðim
Her acýyý her niyazý
Biriktirdim yüreðimde.
Huzura biat bir gölgeydim belki de…
Ufka dalmýþ bir gemici
Yüreðimde korsanlar
Ellerimde kürek…
Kürediðim aþka ihanet ettim bir Ekim gecesi.
Daha çok sevebilirdim de:
Lakin kendimi.

Ant içtim bin bir yeisle
Tutuklu kaldýðým her duyguya
Ömür b/içtim.

Bir lahit sonramý güncellediðim…
Bir Araf içime kenetlendiðim…
Bir de mucizeler yüklendiðim
Körü körüne de sevdiðim kötürüm bir sevdada
Sanrýlar dizdim doðrularýn yanýna:
Yansýz da sevdim
En çok da ikbalimi
Kandýðým her yalanda öldüm ansýzýn;
Kardýðým bir öyküydü ki sonrasýzdým.

Seyrüseferi dünyanýn
Sancaðýný düþürdüðüm günün de özlemi.
Lav edilmiþ her beste
Kursaðýmda kalandý yudumladýðým hece hece.

Göðün minvali
Serap gördüðüm devasa eksen.
Sandýklarda saklýydý madem gizem
Sanmadýklarýma meylettim bir güz akþamý.

Kaya gibi saðlamdý iradem
Demek ki yer vardý yeni acýlara.
Kayrasýnda göðün saltanatýný sürdüðüm cefanýn da
Bakiyesi
Kapýldýðým rüzgârda
Tanýklýðýnda rahmetin
Aþk ile ihya edildim her satýrda.

Tevazu yüklüydüm ve temkinli:
Yüreðim de tembihli
Yine de sevgiye düþkündüm hali hazýrda.
Soytarý bir þiir
Mizansende saklý gizem
Ýçime sýðýnan ne çok aný
Dünle kýydýðým nikâh
Derken boþ oldu i mgeler;
Baþ verdi gün
Güne teðet geçtiðim özlem
Aklýn yolu da her daim bir.

Köpük köpük heceler
Ýsyankâr ruhlarýn uzamý.
Aþk kokan çiçekler
Elbette Ýlahi Gücün muhtýrasý.

Küpeþtesinde ömrün hüzne dönük yüzüm;
Gölgeli yolu mucizenin
Açýp da solmayý lav eden gülün
Dikeniydim
Ýçime batan en çok
Dikenimden maðdur zaman zaman
Dillenen her hecede saklý yaram
Açýk ara farkla sevdiðim de deðildi tek yalan.

Nicesini söyledim kendime
Haþmetli ruhlar diz çöktü ölümün önünde
Ben ki;
Sevdalý bir niyaz
Devasa mutluluða ramak kala
Kozasýndan firar eden kelebek.

Maðdur gölgemle
Mahrum kýlýndýðým.
Sevdalý künyemde sadece Rabbime sýðýndýðým.
Közümde saklý tuttuðum öz;
Yanýp da dünüme afalladýðým gelecek.
Sükûttu zanlardan arda kalan
Surumda þiirler
Belki de kazdýðým her yeni mezar.
Sevecen bir milat;
Aþký giyindiðim
Yüzümdeki peçe özlemle devindiðim.

Her metruk hecede ben vardým
Ýhlaslý yolunda varlýðýn
Sadece aþka ve Yaratana taptým.
Ezkaza öldüm
Es verdiðim þiir kadar da kýsaydý ömrüm.



Dost þairime teþekkür ederim:

Aþk büyüktü
Dünya küçüktü
Gözümde
Özümde


Sýrrýný
Yazdým kara sevdanýn kalbime
Sevgime,
Sevdama

Bir minik gözdü
Beni mutluluktan sarhoþ eden
Büyüten
Vareden


Çözüldü duygular
Af diledi yýllar
Aþký karþýladý kollar
Karýþtý birbirine
Morlar
Allar

Mavinin yüreðine birlikte dokundu iki sýcak el,,,(Hasan Çapraz)
Sosyal Medyada Paylaşın: