Pembe Düşlerim

Yine kapanýr demir sürgülü kapýlar.
Sýra sýra dizilmiþ ranzalar ve ben
Hasret kokan üç beþ türkü dilinden
Bir nefeslik hayallerin kollarýnda
Sana gelmek vardý ...

Öyle rahatlýk canýmýza deðmezdi, pek iþte
Karanlýk çökünce, gecelere
Yüreðimin mazgallarý bir bir kapanýrdý
O seninle kurduðum güzel hayallerimin kanatlarý kýrýlýrdý.
Siyah, ötelenmiþ zenci bir bedene dönerdi düþlerim.
Hayatta yediðim tokadýn izi yüzümde
Beþ parmak duvar hatýrasý gibi dururdu.

Geçen þu dört duvar arasýnda, tek tabanca
Döner dururum kendi mahzenim de
Bin bir çile düþerdi avuçlarýma.
Seni düþünsem, ovalarým daðlarým
Buralarda öyle çat kapý. hatýr sorulmaz
Bir fincan sütlü kahve içmek
Aþýk Veysel den yanýk bir türkü dinlemek
Duvarlar seni duymaz ki, sevdiðim
Sarhoþ kapýsýna kuma gelmiþ gibi
Utanýrsýn havlu çamaþýr asmaya bile.

Bir yudum umut, baðlamýþtýk gönül dalýna
Herkes gibi bizde, sevda düþlemedik mi
Peki gördüðümüz, neyin düþüydü.
Ýþte bu yüzden isyanlarým aktý yüzüme
Ýþte bu yüzden dilim dolandý dilime
Ay gitsin yeter ki, sen kal yine benimle.

Anlamadým ki seninle kurduðum
Küf kokulu yastýða baðlanmýþ düþmüþ
Baðýrsam üç duvar ötede sesim duyulmuyor.
Yine sürgüler kapansa da, sen kal benimle..

Öyle, çok göz yaþý döktüm ki dünyada
Hep kaderime, say gitsin dedim
Mahþere býraktýklarýmý saysaydý gardiyanlar
Dört kitap önünde kurumaz da kurumaz.
Sosyal Medyada Paylaşın: