Kýzýlýn her tonuna bürünüp Batan güneþi uðurlarken ufuk Ve gün, nazla teslim ederken kendini Akþamýn kollarýna, sessiz, Küçük kýpýrtýlarla, kýzýl meneviþler oluþurdu Kurþuni yüzünde denizin, Sessiz bir hüzün çökerdi koya, Melâli sinmiþ gibi gözlerinizin...
Ýþte, bu huzur anýnda Neler anlatýrým yokluðunuza, bilseniz, Hiç duymayacak olsanýz bile siz... Bir hazine sandýðý gibi Yüreðimde saklý kalacak sevginiz...
Anlýyorum, hep yalnýz geçecek koyda akþamlar, Siz artýk hiç gelmeyeceksiniz Ve nasýl gizemli bir aþkla sevildiðinizi Hiç bilmeyeceksiniz...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.