KIYAMET

sonu olmayan bir savaþ bu
araya girer kýyamet,
savaþlarý dindiren ses
der ki kýyam et!

düðümlenmiþ bir örgü
korku ve felaket,
meydanda boru sesleri
ihmal yok, devam et..

kemikler sýyrýlýp etlerinden
mânâlarý tutar kalemimde,
planlý bir cinayet
oklarýn istikametinde!

susma, iki kelam et!
kim öldürdü muhabbeti?
býyýk altýndan gülüyor
umursamaz kinâyesi..

bu muhkem bir þiir,
dîvane þairin hikayesi,
sükûtlarý inleten tekdîr
dudaklarýnda o cezbesi..

damarlarýmda kýzgýn sularý
þaþkýn bir aþk acîbesi,
keþmâkeþleri taþýyor önden
umumun garîp cenazesi..

tahammuk ederek öfkesinden
kafa tutar kebîr daðlara,
sularýnda boðulurken çaresiz
merhamet dilenir dalgalara!

desen ki ateþ alayým gözlerinden
öylece dur, yalnýzca bana bak!
riya akar o yalancý dilinden
sahte ve kömürle yazýlmýþ varak..!


Sosyal Medyada Paylaşın: