BULUT

Bulut,
Gölgeni sana sakladým,
Karanlýktý maviydi beyaza dadanan.
Þimdi sana bir kez zýpladým,
Ellerimi bana sakladýn, üþüyordun,
Balkondan salýverdim seni,
Güzeldin, benden ötede resim gibi bir þeydin.
Balýklar denizde, akvaryuma düþman,
Saz sesimde, kulaðýmdan düþen
Ayaklarýma sarkan bir umuda benzettim seni,
Yosun kaldýn hiç eskimeyen,
Bense yaðmurlardan kaçan bir çocuk,
Satýrlara yalnýz ikimiz gizleniyorduk,

Bulut, yorgun kanatlarýna takýldý nefesim,
Ürkekti, yýldýrým çakar gibi saçaðýna sokuldum,
Aðladým hiç belli etmeden altýnda,
Yürüdüm, yürüdüm,
Duman sandým önce gökyüzünü ellerimde,
Bir çakýl taþý fýrlattým, suskun ve yorgun,
Kitap kapaðýna baktým, geldiðini görünce,
Bu sesin bu kadar aðýr üzdüðünü bilmezdim,
Gizlenirdim her gece düþlerime,
Ölü bir yapraðýn rüzgarla uçup gittiðine,
Bulut þahitti,
Bir nefes kadar umut doldurup yükseklere,
Þiirden de medet uman bir söz olurdum sadece,
Bir sonraki sözlerime beni yine bekle olur mu,
Gitme karanlýkta sakýn ha hiçbir yere!!
Sosyal Medyada Paylaşın: