Yağmurlu Ekim

Islak bir yaðmurun altýnda durup bir müddet bekledim.
Ýçimde seninle yürümenin verdiði huzuru yaþýyordum.
Günlerden salý aylardan ekimdi iþte.
Kýsa bir süre için de olsa, zamaný durdurabilmiþtim.
Bu yaðmur bizim yaðmurumuzdu.
Bu mevsim bizim mevsimimizdi.
Yalnýz bizimdi bulduðumuz bu mutluluk.
Yaðmurda seni ve senin yürüdüðün yollarý izledim.
Seni buldum.
Sana eþlik ettim.
O gün hiç olmadýðýn kadar huzursuz ve hiç kimsenin göremeyeceði kadar hüzünlüydün.
Ben seni hüznünle sevdim.
Kime ne ki bizden.
Ben sen ve bizden.
Baþka kimimiz var.
Þimdi durabilirsin artýk.
Yorgunluðunu býrakýp bir kenara,
dinlenebilirsin tam þuramda.
Baþýný koyup dinlenebileceðin en güzel yerdir göðüs kafesim.
Yalnýz sana açýk ve yalnýz senindir meskenim.
Sosyal Medyada Paylaşın: