Hiç

Bir kez daha ivme kazandý diye beklerken umutlarý,
fark etti ki;
içine çökmüþ Yýldýz kalýntýsý gibiydi
milyarlarca ton aðýrlýða eþit .

Farkýndalýðýn eþiðine vardýðýnda
deðersiz küçük zaman dilimleri vardý heybesinde
iðreti ile bakýp atmak istedi
belli belirsiz akýp giden kervana...!

“Üzerine yapýþmýþ ak leke gibiydi
sýyrýlýp kurtarýcýdan medet ummak”

Senle benim aramda ki mevcut ince bir çizgiden
baþka bir þey deðildi O’ nun ile arandaki mesafe.
Eren ile eremeyen arasýnda arafta
iyi ile kötünün arasýnda hesabý mahþere kalan.
Fark eden ben, yaratýlan ben iken
okuyan kim? Okunan kimdi?
Dedi...

Elinde tuttuðu Hiç’ lik anahtarý,
sadece çevrilmeyi bekliyordu.
kayýp ellerinden, düþtüðü yerde
sevgiden yoksun, kefen giymiþ düþler yatýyordu
mezar taþlarý olmayan
isimsiz...

Sonun da
Korkularýna esir anlak elinde hiç...!
durup düþündü ben kimim diye piç...

Fark edenin yorumu
Mutlak olan anýn içerisinde
seçimler yapa dursun
saçýna aklardan ziyade düþen
Yaradan’dý piçin.
Sosyal Medyada Paylaşın: