Ür
ÜRETEN KİM YİYEN KİM
Siz uyurken daha
Sýcak yataklarýnýzda,
Ey ümera’lar Ankara’da!
Köylüm,
Kadýn- erkek çoluk-çocuk
Tarlasýnda orak çekti,
Geceler günler boyunca
Ekmeðimiz olacak buðday’a...
Tepesinde, yalnýz kuþlar
Kanat çýrpýp gölge oldu;
Buðday-ekmek, alaca-üzüm,
Çiçekler elma, kavun ve karpuzlar
Yenecek olan günlere dek;
Çalýþtý terini kurutmadan köylüm,
Þafaktan taa akþamlara kadar.
Kim selam verdi bu arada?
Kim hatýr sordu ona?
Tarlasýna konan yabani güvercinler,
Saksaðanlar, boz yýlanlar,
Kaplumbaða ve gelengilerden baþka?
Geceyi ve gündüzü unutmuþ,
Üç vardiya çalýþan iþçim ve polisim,
Ve kör karanlýklarda sýnýr boyunda,
-Soygun ve hortumdan yorgun-
Gözü yaþlý vataný bekleyen,
Mehmetçik’ler den baþka..
Apaçýk ortada iþte,
Kimin üretip kimin yediði...
Alin terine
Biraz saygýnýz varsa?
Ýnin artýk sýrtýndan inin,
Çalýþýp tüm milleti doyuran,
Ve yoksul ölen köylümüzün..!
19.temmuz.2003, Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.