SAKALLARIMA KARLAR DÜŞÜNCE

bilmem ki nasýl anlatsam
yüzer misin denizimde
þu soðuk solgun gecelerde?

dahasý yoktur belki
kalýplaþmýþ varlýðýmýzýn..

içerimde sallanan kaygýlar
sakallarýma karlar düþünce..

uçuyor nihayetsiz boþluða
avuçlarýmýn sýcaðýndan
her geriye býraktýklarým..

sýzarak bir bankta hissizleþir
ayazlara donuk parmaklarým
kin tutar yepyeni ölümlere..

kurumuþ yapraklarýn düþer
asýrlýk aðaçlarýmýn dallarýndan
hatýrlatýr dumanýmda gözlerini..

eklemlerini oynatarak tiyatromda
buz gibi çeþmelerimden akan
dilinde kaynayan alevleri..

bakacak bir kusurun da yok artýk
mahallem metruk, þehrim baþýboþ
velhasýl gelsen de gelmesen de hoþ..

kýrýntýlarý topla sevda çiçeði
anýmsarken bacasý tüten evimde
bir somun ekmek kokusu kavgalarýmda..
Sosyal Medyada Paylaşın: