AY KOPTU Ayrýlýk Eylül’den daha soðuk Esti savurdu kapýmda tek bir hatýra býrakmadan... Süpürdü ... Binmiþ süpürgesine acý tatlý ayýrmadan Terkisine atmýþ üflüyor... Bakýyorum ürkek Geziyorum duvardan soðuk Issýz suratlarý tek tek... Var mý Sana benzeyen Cam gibi soyut Sýrrý dökülmüþ ayna gibi anlamsýz Kapý duvar Ne açan var Ne çalan Yekpare bir yalnýzlýk Yalnýz hayalin ve düþlerim Duvara bomboþ gözlerle Bakýyorum Bir an tek bir an Yakalýyorum gözlerini O kadar yabancý ki Senmisin diye sorguluyorum Nice sonra ay doðuyor Avuçlarýma Ne sen kalýyorsun Ne yabancý gözlerin Güneþimi çaldýlar Günden uzak Geceden yakýn Kapýlar kapandý AY KOPTU Geceden paldýr küldür düþtü Seneler acýmasýz seneler Sýrrýný döktü Þimdi Yalancý Aynalarý Kýrsan da bir kýrmasanda SÝBEL KARAÐÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.