PAPATYA

avuçlarým titrerken
soðuðundan hasretinin
yine o hiç sevmediðin
kareli gömleðimi giydim..

þarkýnýn en güzel yerinde
bir iç çekerek hasretine
damlayarak dökülürsün
kýrýk hüzün renkleriyle..

Papatya!
býrakma ellerimi..
hiç tutmadýðýn gibi
esaretin sekînesinde..

bembeyaz kollarýnda dönerken
uçarý heveslerimin serkeþliði
taþarým bahçelerinden
usulca basmadan üzerine..

âfâken içimde rûyasý
deðer de gökyüzüme
alarak kimliðimi
yeni çaðlara atar ya..

seherinde kokuna bulanarak
en uzun þiirimde
dünyanýn en uzun mevsimi
sevdamýn gözbebeði
/
deðil kelimelerin ilk öbeði
tehdidinde bulanýr ufkum
tahribat-ý efkâr ile yenilenerek
sýrýtýr penceremde baþýboþ..!

hayalleri cihana beydâ hicran
karakterimin mihenk taþý
götürürken ilk hediyesini
kimden yeni canlar alayým?

kýt’asýnda büklüm büklüm
sarýp sarmaladýðým
kireçli harflerin boynu bükük
evinde yoktur izim..

kafam bozuk bu ara
sakýn ha huyumdur sanma!
baharlar da güzlere karýþýr
sen zâhire aldanma..

bir nur var ayak uçlarýnda
getir koynuma basayým
istersen hiç uzlaþma
ben sevdana hastayým..
/
bilinmez bir savaþtayým
taktýðým kendime kelepçe
esirinim, telaþtayým
dibi uçurum bu hendekte..

kýr zincirimi hadi gülümse
parmaklarýn neden hep tetikte?
alýr götürür her þeyimi
bu infaz eden dilekçe!

o ayakkabýsýz çocuk hala
aþaðý sokakta beklemekte
top/(lar) kýrar camlarý
hayata atýl-an tekmeyle..

anlamazsýn iç aðrým
açýða gider bu tekne
kollarýmda derman yok
n’olur baþkalara el etme!

sýzlarken en ziyasý
vedâkâr damlalarý depreþik
maya tutmaz kimyasý
her yaným delikdeþik..!

Sosyal Medyada Paylaşın: