not: Bu þiiri, 18 yaþýmda, bir pelür kâðýdýna yazmýþým ve baþlýk koymamýþým. Yýllar sonra þiir bir ders defterinin içinde tekrar elime geçtiðinde, o genç yaþýn duygusunu yansýtacak bir baþlýk koymayý uygun görmedim ve þiir ÝSÝMSÝZ kaldý.
Mevsim; Ýstanbul bahârý, Rüzgâr gözlerince mâvi, Sen kucaðýmda hafif, Sevdân yüreðimde bir baþka aðýr. Aðaçlarda salkým saçak mutluluk, Saçýn dudaðimda tel tel, Ben, ölesiye âþýk, Sen, öldüresiye güzel...
Mayýs avcumuzda sýcak, Gün, üzerimizde bahar... Güvercin kanatlarýnda gümüþ rengi bir güneþ, Soluduðumuz hava; buram buram umut. Üzerimizde gülümseyen tozpembe bir bulut, Ellerimiz; yeþeren zeytin dallarý, Sevgi, gözlerimizde ýþýk ýþýk, Sen, öldüresiye güzel, Ben, ölesiye âþýk...
(1955) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.