Kalbim.. Ah benim güzel kalbim. Ah benim yarasý derin kalbim. Bunca yükü nasýl taþýyorsun. Nasýl da býkmýþsýn seni üzenlerden. Nasýl da solmuþsun gün geçtikçe. Ne zamandan beri böylesin. Nasýl da yaþýyorsun hâlâ, iki büklüm. Nasýl oldu da bu kadar muzdarip oldun. Hangi mevsimde üþürsün diye sormuyorum. Biliyorum ki sen, yalnýzca Eylül’e aitsin. Sen yalnýz Eylül’de üþürsün. Seni hazirandan alýp, eylüle koydular. Sen hep eylülde kalacaksýn. Kimsesizsin. Çocuksun hâlâ, Masumsun da fazlasýyla. Bilâkis ben sana çok iyi bakýyorum. Sen hep iyi ol diye. Yakýþmaz sana mutluluk, hüzündür senin adýn. Ýkimiz içinde ayný bir iklim bu. Hüzün, bizim için bir tevafukmuþ meðer. Sen nasýlsan, ben öyleyim iþte. Sorma dahasýný..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairruhluadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.