MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
SOKAKLARIN ÇOCUĞU
Entellektüel-41
SOKAKLARIN ÇOCUĞU
Kurumaz ki gözde yaþým,
Þerden hiç kurtulmaz baþým
San ki yüzü geçti yaþým.
Üstüm is pas kötü huyum,
Ben sokaklar çocuðuyum.
Annesizim üvey babam,
Ne kardeþ var ne akrabam,
Yaþamaya yetmez çabam.
Bazen eðri kâh doðruyum,
Ben sokaklar çocuðuyum.
Mekâným hep köprü altý,
Þefkat bilmem yaþým altý,
Yaptýrdýlar her tür haltý.
Masum deðil iþte buyum,
Ben sokaklar çocuðuyum.
Cam silerim bazen boya,
Oyun bilmem gitmem toya,
Et yemedim doya doya.
Saðlayamam asra uyum,
Ben sokaklar çocuðuyum.
Eller nasýr yüzüm istir,
Toplumdaki adým pis’tir,
Sonum kabir ya hapistir.
Ýhmal eller yorgunuyum,
Ben sokaklar çocuðuyum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
ÇABUK GEL
ÇOCUKLAR/ UTANIRIM
İLK VE SON SEVDAMSIN
YENİDEN ÇOCUK OLMAK...
DAHA MESUTTUM
ELİF GİBİ
BANA DOST LAZIM
YASEMİN
SEVMEK SUÇ MU?
SEVMEK Mİ ZOR ÖLMEK Mİ