SONSUZ MUTLULUKLAR
gitgide unutuyorum her þeyi
onun adýný, bunun yüzünü
hatta daha da ileri giderek
sana sevgimi..
anlamlar kayboluyor gözümün önünden
yani her þey manasýný yitiriyor
yok, var olmalara imkaným
bütün algýlardan uzakça yepyeni bir dünya
kýrýlýyor düþlerim
arkamdan gelen gölge kimin?
koþar adým telaþlarý feveran eder
yassý boylamlarýnda ahir zamanýn
unutmak her hayalini
hoþlandýðým kadýnlarýn..
bir oltacýnýn yanýnda otururken sahilde
tuttuðu balýklara sevinmesine þahit olmak
ve genç kýzlarýn kahkahalarýný iþiterek
karþý kýyýlara aþýk olmanýn naifliðinde..
sýyýrýp paçalarý geçerken derelerden
buz gibi sularda diþlerim birbirine vurarak
baþýma düþen Güneþ’in sýcaklýðý
sanki azmýþ bir kadýnýn orgazmý..
doymak bilmiyor sonsuza matuf ruh
geçerken semalar arasýndan
yýldýzlarý dalýndan kopararak
atmak esfeline kuyruklarýndan tutarak..
madem ki tükenmez arzuhal
o zaman çal kemancý
cennet meydanlarýnda bakire kýzlarla
ipek döþekler üstünde raksýmýz var
senaryo ortasýnda bir beden
tekrarlarý her an arzular
artýk yok esefli sonlar
sizlere hayýrlý ömür
bize sonsuz mutluluklar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.