Farzet ki; Arsýz bir zaman ertesi, dipsiz bir tarihsin sen, Baþýmýn alevinde dans eden, mahur kuþanmýþ güneþsin sen.
Farzet ki; Ýzbe kýrýntýlarýnda tutar öksürük beni, Farzet ki; Ezgisel iklimlerin kertiðinde sen. Nereye gitsem; bir yaðmur boþalýr gözlerinin göðünden. Aramak mý der? Dilinin nazlý sözlerinde, lugatýn "Aþk" hali Onun için sýlada solgundur hep ahvali.
Farzet ki; Göremem hiç seni, hayal üstüne edilmiþ yeminsin der, geçerim... Mazide kör gençliðim, söylenmemiþ sözümsün, Ýki gözüm, ömrümsün sen der, geçerim... Aðla þimdi alt atrafý gördüðümüz bir hayaldir. Malayani bir zýlgýt sesinde siyahi bir mahaldir. Aðla, /yere kapanan gök aþkýna aðla, /esen rüzgar, can aþkýna aðla. Aðla büyüsün sinesinde aþkýn baþaklarý, /bilirim, bilirim ki kan rengindedir umudun þakaklarý...
Farzet ki; Sana þiirler yazasým gelir, /kara kalem ak kaðýta sönüktür. Yedi yaþýnda bir çocuk aðlar içimde;. /yüzü, gözü salya sümüktür. Oysa; Kýrýlgan bir ümmi bakýþýdýr seni sevmek, /büyümek, büyütmek kadar gerçektir. Umuda boyun bükmenin tek sebebi, /hayal üstüne sevmektir.
-gerçek üzerine-
Yalan yok; Arsýz bir zaman ertesi, suskun bir hükümmüþüm ben Dilimin kývrýmýnda konuklayan , yaþanmamýþ öyküymüþüm ben.
Söylesene, çýrpýnýrken ýssýz bir dar aðacýnda kavaklar. /hangi halimi anlatýr suskunluða direnen buhranlar. Oysa; Yürüyebilmek kadar uzaktýr sana kavuþabilmek.. /ve aslýnda yasaktýr minyatür bir yaþam üstüne sevebilmek... Hayat dediðin, cehennemin ateþ kuþanmýþ baþýdýr , Ve cennet dediðin, bir güzelin yedi yaþýdýr.
Yalan yok; Ak kanatlarýyla bir güvercin olmak istiyor insan, /aldýrmadan dudaðýnýn kenarýndaki kana. Sonra yarýþmak istiyor rüzgarlarla, /usanmadan sýrtýndaki kamburla... Yalan yok; Ölürken yaþamak, yaþarken ölmek nedir diye sordum hep. Bazen dedim ki /hayat, sýký sýkýya sarýlmak mýdýr? / bir okyanusun köpükten eþarbýna. Bazen de hayat, dil sürmek midir? /aþkýn ayrýlýk þarabýna.
Söyleyemiyorum ki; /uzansam sanki tutacak gibiyim yýldýzlarý Silemiyorum ki; /yanaðýmý iþgal eden yakamozlarý. Söyle be içimin en engin yaný, Allah aþkýna söyle! Kim koydu mavilerime yalnýzlýklarý. Düþ kadar içimde bu hayat, düþ kadar yalýn. Kurtulsam kelepçelerinden yokluðun, varlýk oluyor adýn.
Eyy umurumun altýn kanatlý üveyiki, Keþkelerle kurulu tüm tümceleri siliyorum, haberin olsun... Sen aldýrma dizlerimin, hayli zamandýr durgunluðuna. Ben yüreðimle yürüyorum, haberin olsun. Sonra uykularýnda koca bir bebeðin, Hayalden en gerçeðini çýkarýyorum, haberin olsun artýk inadýna yaþýyorum.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.