Mezarlık

Giderken býrakýr mýyým sandýn cesedimi.
Ýþlediðin ilk cinayet deðil bu, dahasý var.
Öldürdüðün ilk deðil beni,
Beni çok defa gömdün sen.
Çok defa toprak attýn üstüme.
Ama ben bütün mezarlarý tanýrým.
Hepsinde ben varým.
Bir sen yoksun orda, bir ben varým hepsinde bilirim.
Acýlarýmýn üstüne basa basa, bir sana yenilmem de giderim iþte.
Bu dünyayý sevmedim ben,
Bir seni sevdim olduðun gibi, bir seni sevdim öldüðün gibi.
Þimdi söyle bana, hangi kitapta vardýr biz diye bir þey.
Yoktur bilirim.
Öyleyse acýmý bana býrak ve git.
Yalvarýrým git.
Yoksa seni de býrakmam bir baþýna.
Sarýlýrým sýmsýký boynuna, hem de öyle bir sarýlýrým ki, gözyaþlarýn kýrýlýr yüreðimde.
Tutunacak dalým kalmadýðýna göre,
gitme vaktim gelmiþtir.
Ölüm ayýrmadý bizi inan.
Kâinat bile ölümü sevmiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın: