Masal kahramanı...

Ellerinde kuyu gölgeleri...
Gözleri uzak...
Daðýlmýþ talihi yüzünün.
Gittikçe daralan bir çýðlýða yüremekte.
Çoðakmakta düþerken, o arþýn aðzýndan.
Sanmalarla eskitilen seslere birikmekte...
Ayazla dokunmakta Güze.

Elleri daðýnýk birer düþ...
Parmaklarý uzun bir öykü...
Kýsaldýkça yol, yüzünü söðüte devirmekte.
Dallarý gökyüzünü delen, yankýlar doðurmakda.
Açlýðýný doyurmada, çýplakken.

Elleri suskun bir kent duvarý...
Iþýklarý boðazýna kaçan,
Kaldýrýmlar boyunca çýplak...
Karanlýðý giyinmekte.
Susmakda...
Sonlarla baþlayan alfabeler türetmekde...
Boþluða sarkmakta, çið bedeniyle.
Yýrtýcý bir masal kahramý o...
Uzaðý görmekte,
Uzaðý duymakta,
Uzaðý koklamakta...
Adý yok...
Sanmalarla büyümekte,
Koþmadan yürümekte...
Bilmekte güzü...



Sosyal Medyada Paylaşın: