Pencereme dadanan yalnýzlýðýn buðusu,
Ve ben,
Ben masumluðunu epeydir yitiren bir adamým kendi gözlerimde,
Kulaklarýmda ýssýz bir yapayalnýzlýk soðuðu uðultusu,
Sen ise epeydir inanmadýðým bir yalansýn düþündükçe,
Desem kim inanýr dediðim,bilmem kaçýncý günün,kaçýncý saatindeyim yine,
Hiçbir cümlem karþýlamýyor çýkacak manayý,
Hiçbir hissim ise kaldýramýyor bana kalan anlamý,
Uzadýkça uzayan sessizliðinden anlamalýydý zaman,
Ve hiçbir maviliðe aldanýp doðmamalýydý saklý kalan,
Soluðum kesiliyor belli belirsiz,
Çýt çýkarsa korkuyorum aklýmdan,
Desem yine sadece kendimin inanacaðý günün herhangi bir saatindeyim,
Sorgunun sen saatindeyim anlayacaðýn.
Iþýklarý bir bir kapanan bir þehrin baþkenti odamýn köþesindeyim,
Üstünü örtmeyi unutmaya zamaným yok kimi yaralarýmýn,
Uyuyasý da yok geceleyin bazý arsýz sessiz çýrpýnýþlarýmýn,
Soðuk bir veda savaþýnýn ortasýnda,
Isyanlar içinde ben eyvahlar diyorum yüreðime,
Üryan tebessümler býrakýyor sonraki gün,
Dün kendinden sayýlmaz gibicesine,
Desem kim inanýr dediðim son gündeyim,
Herhangi bir saati yumuyor gözkapaklarým..
[ /iceri
Ýnstagram / sed yuksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.