Ey yar! Yarasý bende saklý ruh eþim Sevdasý evrene sýðmayan Gülüþüne hayran olduðum Bekle az kaldý vuslata Vasiyetimdir! Öldüðümde Gamzene gömülesim var. Biliyormusun sevdiceðim? Dolaþtým bugün Bir zamanlar aþk mabedimizde Kapý kýrýk, baca viran Senden izler aradým Aradýkca da aðladým .
Ne tarafa baksam hüzün Yoktun orada çok aradým Bulamadým ki seni gözüm Sonra dedim; Her tarafý senin özün.
Þen kahkahalarýn çýnlýyor hala Resmimizin kýrýk çerçevesi duvarda Bir zamanlar sana baktýðým pencere Ve bana koþarak geldiðin kapý Olmus viran olmuþ ziyan.
Biliyormusun? Komþularýmýz hala orada Bizimki kadar de kötü deðil evleri Yoksulluk ve yaþlýlýk deðmiþ Onlarýn yaþamlarýna da Varsýn olsun genede saðlar ya Hala bacalarýnda duman Ocaklarýnda aþ Bahçelerinde hercailer var. Özledim dost sohbetlerini Bahçedeki þeftalili ve erikleri toplayýp Hadi hatun gidelim Akþam komþulara demelerini.
Ruhuayným gel artýk En azýndan ruhunu yolla Yada gel rüyalarýma Ben sana hala çok aþýðým. Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfü Canan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.