Kaburgamın arası

Sevdiklerin vurur önce birer birer
En hassas olan yerine
Öyle bir batarki!
Sol göðsünün altýndaki bit pazarý
Heyhat dersin kendi kendine
Kimler satmadý,
Kimler dertlerini atmadý,
Kimler sýrtýna soktuðu kâma’ yý
O çarþýya atmadý.
Hadi alýn, satýyorum yok pahasýna
Mutlak vardýr iþinize yarayan.
Birde tam çarþýnýn altýna düþen bir yer var.
Ah ah, ne eziyet çektiren
Kaburganýn arasý hepmi vuslat tarlasý
Hasretini çektiklerim
Vuslat diye beklediklerim
Umut bu’ya
Ekiyorum umutlarýmý
Ne fayda, çaban zaya;
Boþa uðraþ biliyorum
Ne ekilen boy verecek
Ne beklenen gelecek
Nede özlenen haberdar edilecek
Kendineydi hayatý
Senden bihaber yaþayýp gidecek.
Sýzlýyor her yaným
sýrtýmdan yüreðime soktuklarý
Ucu zehirli dilleri
Canhýraþ bir acý bu çektiðim
Bedenimde bir his
Tarifi imkansýz
Uyuþuyor tenim
Kýpýrdamýyor ellerim
Sanýrým kanýma sirayet etti
Ruhunuzda ki zehir
Diyorum ne melanet düþlere gebeymiþim.
Sahi ilk bedenmidir ölen
Yahut ruh"mudur bedeni terkeden
Ne kadar kendime yabancý
O kadar kendimde kimsesizim...

Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın: