biliyor musun
gözlerim
uzaklara takýlýp takýlýp gitmiyor artýk
düþ yorgunu saatlere uyanmýyorum
olur olmadýk her yerde
kirpiðime tutunmuyor gözyaþým
þarkýlar bile acýtmýyor canýmý
ayrýlýðý anlatan hiç bir þiir
hüzün çemberine dahil edemiyor beni
fotoðraflara acý acý deðil
tebessüm ederek bakýyorum nicedir
anýlar
gün gün sararan bir resim gibi
þimdi
biliyor musun
en sevdiðimiz filmi
sitem ederek deðil
severek izledim yýllar sonra
yokluðun
ilk kez bu kadar güzel geliyor bana
seni býrakýp gittiðim için
yýllar süren
bir kýzgýnlýk büyütmüþtüm kendime
ve sana beklemediðin için
mavi gözlerini saldým gönlümden gökyüzüne
senden kalanlarý döktüm denizlere
baðýþladým yüreðimi
kendimden kaçsam dönüþüm hep kendime
hissediyorum
çizik çekiliyor bu aþkýn üstüne
ilahi bir kalemle
bir melek iniyor gökten
yepyeni bir sevgiyle
biliyor musun
artýk bu kalpte
aþk aþk diye atmýyorsun
bir adýn kaldý dilimde
u
n
u
t
u
l
u
y
o
r
s
u
n
@/yörük
22.06.2008 denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.