ÖZGEÇMİŞ (10)

"Yaþlanan,
yaþlandýkça olgunlaþtýðýný sanan,
kendine yeten ve biten,
bittikçe çekip-giden,
bence
sadece naif düþünce!"
Dersem sana,
kýzarmýsýn bana?

"Ben hâlâ ayaðýnda
baldýr-paçalarý boðum
kýsa boy tulum
-içi bebe bezi baðlý lastikli pantolon-
taþýyorum,
70’ini aþkýn bu yaþýmda
aðzým ana sütü-mama, altým ka-ka kokuyorum.
Gel sarýl bana!"
Desem sana,
alýrmýsýn beni sevgi dolu kollarýna?

Ben dünkü
ayný çocuðum yine,
konuþabiliyorum çünkü
minik parmaklarýmla sadece;
"Gel beri, sev beni.
Diye-diye
yumru ellerimi oynatarak
bekliyorum gelmeni hâlâ;
"Pembe gözlüklerini çýkart, at!
Bugün bana-yarýn sana."
Dersem,
anlarmýsýn dediðimi sen?

Gýrtlakta guruldayýp,
dudakta býrýltý olup-biten,
bir bebe sesi,
mama önlüðümü kirleten
günlük yemek listesi,
pati ayaklarýmla yalpalaya-seke sýralýyorum,
ya diz üstü yada karýn üstünde
yerde sürte-çeke çabalýyorum,
döne- yuvarlana, aðlaya-çýrpýna
iki kulplu hacý-yatmaz plastik þiþemi
almaya çalýþýyorum;
"Uzat ellerini..."
Desem sana,
yardým edermisin bana?

Önden pedallý cüce pisikletim 3 teker,
boðum-boðum-þiþik minik parmacýklarým tutmuþ
emzik yada bon-bon þeker,
akan burnum musluk olmuþ,
kan kýrmýzý elma yanaklarýmda
sebebi belirsiz göz yaþlarým kurumuþ
bir meyva gibi,
olgunlaþýp-çürümek istemiyorum dalýnda...
Çünki çökmedi gövdem, sökülmedi kökü, ölmedi aðacým!
Hayvan gibi,
yozlaþarak uygar kývamýna gelmek de deðil amacým!
Yitmiþ bir kiþi gibi;
"Yaþýyorum, öyleyse bu kadarým!"
Da demiyorum.
Ama bu son Ýlkbahar’ýmda
çocukça sözlerimle,
çýðlýk-ciyak, devine-devine
kývançla söylüyorum þu sözleri;
" Yaþayalým insan gibi,
paylaþalým gururla
karþýlýksýz sevgiyi!"
Desem sana,
anlayabilecekmisin beni?
Sosyal Medyada Paylaşın: