KULELİ ŞİİRKAYELERİ (2)

Çatý altý yatakhane;
Kuytu ve dar
dört kol omuz-omuza
kenetlenmiþ birbirine uzun koridorlar,
aðaç çerçeveli ince camlarla
çep-çevre orta avluya bakar.
Bu avludan sýzan cýlýz bir ay ýþýðý
yalayarak karþý yüksek duvarý
aydýnlatýyor ortalýðý.
Yan-yana seyrek aralýklarla
kalýn ahþap kenarlý
iki kanatlý karanlýk kapýlar
nemli ve loþ bir koðuþa açýldýlar.

Kapý ardý Yatakhane.
Tek bir öðrenci tam giyimle nöbette.
Uyku
sessiz ve kuytu
uzun bir salhanede,
bitiþik iki katlý ranzalarda,
demir atmýþ salýnýyor yan-yana.
Derin uyku arasýndan
fýrtýna gibi patlayan
"Tat-taaa rit ta, rit-ta-taaa!"
bir borazan sesi duyuldu;
NÝZAM!
Kuytu dar koridorlar yankýlandý ve bu uðultuyla doldu,
Þanlý Urfa’lý Rüstem hýzla yataðýndan doðruldu.
Biliyordu;
"Bu borazan çaldýðýnda
iki elin kanda olsada,
herþeyi býrakacaksýn
ve hemen giyinip-tam kuþam
sancaðýn altýnda olacaksýn!"

Van’lý Kasým,
Konya Akþehir’den Ahmet.
Tunceli’den Sami
ve diðerleri
Nizam taburlarýndaki yerlerini
tam techizatla aldýlar
ve Hazýrol’da durdular.
Sýnýf ve koðuþ arkadaþý
bu 4 delikanlý
-bilinmez neden-
birbirlerine ilk günden
kanlarý kaynaþmýþtý birden.
Þanlý Urfa’lý Rüstem,
Hazýrol’da bayrak-ardý mermer büste baktý
ve þaþa-kaldý.
Açýldý ’Deþirmen Taþý’ gibi
henüz uykuya doymamýþ gözleri
az kalsýn yuvarlarýndan dýþarý fýrlayacaktý;
Saud-i Arap Kýralý
kýrmýzý-beyaz kareli ’Þamað’ Baþ Örtüsü ile
ve
burma-siyah-kordonlu simit-Egal’i baþýnda
duruyordu tam karþýsýnda,
mermer taþýnda.

Biliyordu Rüstem
Kurtuluþ Savaþý Dersi’nden;
1911 yýlýnda Ýtalyan’lar Trablus’u iþgal ederken,
böyle bir yerli kýyafet giyip,
derne’ye gidip,
ince altýn iþlemeli
dik yakalý Kisfe’siyle
Atatürk’ün fotoðraf çektirdiðini;
"Bu düþde bununla
iliþkili olmalý mutlaka."
diye düþündükten sonra
baþýný mermer büstten yukarý kaldýrdý
ve bayrak direðine baktý;
"A, a? "
Türkçe deðilde
Arapça bir okul sancaðý
sallanýyordu direk üstünde;
"Aman sýký dur Rüstem..."
dedi içinden.
Çünki bu adam
kendini bildi-bileli
düþ görürdü durmadan,
yani sýrýl-sýklam
Hayal-Perest idi.

"Desturrrrr!" dedi bir ses,
’Dikkat Emri’ vereceðine,
þaþýrmýþtý herkes,
Rüstem kulaklarýna inanamadý bu kez.
Tekmil veren
Nizam Subayý Bahri Üstteðmen
deðil de,
uzun beyaz eteklikli kara sakkalý bir Debevi idi ve;
"Bismillah!" diye
elindeki sopayý
tak-tak-tak yere vurarak
karþýlarýnda tempo tuttu,
Kuleli Askeri Lisesi Marþý’nýn ilk kýtasý da böylece
bu tempo eþliðinde
tek-bir-aðýz’dan duyuldu;

"Ey þerefli þanlý yuva Kuleli,
hedefidir bütün çarpan elleri.
Deniz senin, toprak senin, gök senin
zafer olsun ey mukaddes emelin.
Çaðlayanlar gibi köpür arþa taþ,
ufuklarýndan yüksel, þahikalar aþ."

Ayný an;
"Ta-taaaaaa..."
’Kalk!’ emrini verdi borazan,
uyandý Þanlý Urfa’lý uykusundan,
hýzla doðruldu ranzasýndan.
Yatakhane penceresinden
camdan dýþar baktý;
Ona emanet edilen sýra-sýra gökdelen
Boðaz’dan ona ’Günaydýn’ selamýný çaktý.
Ama bunun düþ olduðunu bilen
Þanlý Urfa’lý Rüstem;
bu selama karþýlýk vermedi;
"Hayýrdýr Ýnþallah!" ldedi
ve ranzasýndan aþþaðýya indi.
Kuleli Askeri Lisesi
Marþý ikinci kýtasýnýn mýrýltýsýyla;

"Ey þerefli þanlý Kuleli,
hedefindir bütün Cihan, ileri!"

diyerek yýkanmak için banyoya gitti
ve(*)
bu Þiirkaye’nin de
böylece
birinci bölümü bitti.

(*) ÞÝÝRKAYE terimini daha iyi anlayabilmeniz için; Lütfen benim FATÝH ATPAZARI ve HAYDARPAÞA GAR OTELÝ þiirkayelerimi okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın: