Düşme diye
Kibir temel atmýþtý yüreðine
Þimdi binasýnda üç vardiya mesai yapýyor
Acýmasýzlýk alçýsý da yakýþmýþ burnunun direðine
Sýzlamayý unutmuþ da gökyüzüne tapýyor...
Yürüdüðün yollarý hala deler gibisin
Saçlarýn bir omuzdan diðerine rüzgarsýz geçiyor
Endamýna deðen gözlerin
Farkýnda olacak kadar gidisin
Þeytani zekan, yine dostlarýný ateþten seçiyor...
Pazarýnda hilesiz malý yok gönlünün
Benim kýyamadýklarým nede çok satýyor
Daha çok AÞK FUARI görecek ömrünün
Arkasýnda kim bilir kaç ölü yatýyor...
Durup düþünmeyecek misin nereye gittiðini
Ruhundaki ýþýðýn bittiðini
Vaktinin heba olduðunu, ömrünün yittiðini
Kaç uçurumdan düþeceksin daha
Unutma kimlerin ittiðini...
Düþme diye sesleniyorum
Bana gel demem korkmayasýn
Bir tek gözlerine hevesleniyorum
Yüreðim yüreðine nasýl dayansýn
YÜREÐÝM YÜREÐÝNE NASIL DAYANSIN...
14 Eylül 2012
Cuma
04:30
Myb
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.