Egede, deniz görmeyen bir yerde evladýn Biliyorum, niye geldiðimi bilmedin ve anlamadýn Tutuþtum anne Gözlerinin önünde yýkýlamazdým…
Yanýþýmý görmemen, acýmý hissetmemen lazýmdý Kaçtým anne Aðlarken sana yakalanamazdým…
Vurdular beni, kör ettiler, öldürdüler, anlatamazdým Þamil kardeþimi kaybettin zaten Kabirsiz cenazeme katlanamazdýn…
Sevdim Anne, sevdim Eriyip bitene kadar da seveceðim Yokluðuma sabret ne olur Belki de bir daha dönmeyeceðim…
Bu güne kadar hiçbir þiirimde aðlamamýþtým sana Hiçbir þiirde adýn geçmemiþ Ve hiçbir þiirimi duymamýþtýn Bu þiir baþka anne, çünkü Aþk’ý hiç yaþamamýþtým…
Kelimeler gözümden de, yüreðimden de akýyor Evladýn bu iþte Anne Kaðýda kalem kalem aðlýyor…
Oralarda kar vardýr þimdi Geçen kýþ onu beklerken kardan adam olan oðlun Bu kýþ karsýz ve yarsýz ne yapar þimdi Ezildim Anne Ýyi ki uzaðýz, iyi ki bilmiyorsun halimi…
Kimse tanýmýyor Dalgýn dalgýn yürürken kimseyi kýrmýyorum Utandým gökyüzünden, baþýmý bile kaldýrmýyorum Yýldýzlara haykýrmýþtým Aþk’ýmý Aklýma gelir diye bakamýyorum Otuza bir basamak kalmýþ yaþýmla Uyuyamýyorum Anne ve çocuk gibi aðlýyorum…
Þu halimden haberin ve haberi olmasýn diye Þu kan birikmiþ gözlerimi görmeyin diye Þu zayýflýðýmý bilmeyin diye buradayým Ve anladým ki ben hep uzaklarda olacaðým…
Aç mý, susuz mu diye meraklanma Ekmekle su bile yeter bana Ýçim çürüdü zaten Anne Geri kalanlar çok gelir, haram olur bana Hakkýný helal et ellerinden öperim Evladýn bu iþte Anne Ben onun sevgisini kalbime gömdüysem Kendimi de topraða gömerim Bil ki ancak o zaman geri gelir, o zaman dönerim…
20 aralýk 2006 Çarþamba Çoban m.y.b
Sosyal Medyada Paylaşın:
zilerbiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.