’’ Ýþte yaðýyor sonbahar Topraða ilaç oluyor da Topraktan olana efkar ’’
Üstü örtülü olmayan her yer ýslak þimdi Kalbimi koruyamadý göðüs kafesim ve bedenim Düþen her damla ile üþüyorum Her gün hayattan biraz daha düþüyorum...
Mecalsiz býrakan maceralar Sýrýlsýklam olmuþ Laðýma akýyor Tüm eski hikayeler Bugün aklýma çivi çakýyor...
Dilim tutuk gözlerim donuk Epeydir hayata ýslak bakýyorum Yok gönlümde aðýrlayacak Yüreðimi saracak bir konuk Kurulanmak için içimi tutuþturdum, yakýyorum
Yangýnýmýn üstüne yaðan yaðmur Ateþten acýlarýmý deðil, ruhumu söndürüyorsun Çok yorulmuþum efkarým çoktur Ýlk baharda aklýmý salladýnda Son baharda baþýmý döndürüyorsun SON BAHARDA BAÞIMI DÖNDÜRÜYORSUN...
19 Eylül 2012 çarþamba
Myb
Sosyal Medyada Paylaşın:
zilerbiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.