þu tehdid-i azîmden neþ’edi vurgunun yaralý bir gonca gül dikenimle solgunum acîb bir muhal içinde anlatmaya yorgunum
ey Halýk-ý Cemil’im ey Cemâl-i gülþeni sabahýn köle der; lisan-ý acz ile açýlsýn þu karanlýk perdeler sýr saklarken koynunda niyaz ediyor gökler
vicdanýmý siper aldým düþmüþken imtihanýn koynuna Âkif’in haberi ile bildirildi sefahatim iþte o nefs-i emmarenin nakýs bir esiriydim
her nefeste dirildim gaflet kuytularýnda boðuþurken bir temyiz-i hâl ile aniden açýlmýþ avuçlarý Rabbisine O’nu andýðým her an aziz unuttukça zelîldim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.