Seni birazdan...
Uzun gecelerin tünel soluklu bedeni
Eþikte iç içe süzülen ýþýklarýn kendimi kaybeden þehri...
Kanat çýrpan kuþ soluðu içimin çukuru
Burada aðacým,sevincim,korkum
Burada ayak bastýðým yerin kaldýrým taþý
Siyahýn en dibini dizginlerken yele bakýþlarým
Gözlerimde yoðunca yýldýz uyanýþý
Ve koyu kýzýl düþ kokusu
Aðzýmda bahardan kalma tad..
Dur þimdi sevgilim
Dar ve kalabalýk yerlere sýðamadýðýn perdeni sýrtlýyorum
Seni birazdan ay hüznüyle içimin güneþine toparlayacaðým.
Çehrene yaslý güzellik
Çal özgürlüðüne
Daha da ötelere..
içindeki çocukla yürüyorum
Kendime dönük tüm sustuðum sokaklarý
Çemberinde karanlýðý kýran umut tozlarý
Ellerine baki yaþamanýn doðumu
Yüzükýrýk ne varsa duvar kenarlarýnda
Vallahi kara kara sularla ölüyor
Ben,
Kalbinin nehrinde yüzen balýðýn aynasýyým
içinden,çölden,rüzgardan geçiyorum
Ben,
Saðanaklara inat deli bir kelebek.
Baðrýmda aðarmýþ kaç kaburga varsa
Kaç uçurum öpmüþse gözlerimi
Ve
Sesimi sendeleyen kaç asma sýzmýþsa odamýn tavanýna
Uyku kadar derindir aþk..
Ara ara
Yosunlaþmýþ sessizliðin nabzýný yokluyorum
Düþlerin çýðlýk sesi avuç içime yollarý uzarken
Gölgenin kýyýsýna oturmuþ sýðýnak kýyýyým
Yýrtarak geceyi ve yaralarý
Oyuklarýna iþleniyorum
Seni birazdan uzaklýðýn ipini çeken uçurtmalarla anacaðým
Duyuyor musun...
iki çiçek arasý masmavi ay gülüþümüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.