SEVERKEN SADIK OLABİLMEK

Düþünemiyorum artýk!
Ayaðýmýn yerden kesildiði anlarý?
Sevmek istiyorum ama,
Nafile denilen merete rastlýyorum.
Beni yolumdan alýkoyuyor...
Rastladýðým, bütün mevsimler,
hep bir karmaþa...
Yaz,
Kýþ,
Ýlkbahar,
Ve
Sonbahar,
Ne varsa iþte!
Hep bir kafada.
Yok mu? dört mevsimlik,
Ömürlük dediðimiz.
Varsa da neden?
Kör talih içindeyiz.
Umutsuz bir senaryo, bu hayat!
Ne tiyatro çevirdiði, belli deðil...
Herkes gibi kendi aleminde!
Þuursuz,
Dengesiz,
Ve tahrip edici.
Sevmek istiyorsak eðer,
Buna hazýrlýklý olmak gerek!
Yoksa sevmenin de,
Sadece dilde, "Seni Seviyorum" olduðunu
Düþünüp öyle bir maskaralýðýn içine girdiðimizin farkýna varmadan,
Bütün sevdiklerimizi, sevdigimizi kaybederiz.
Çünkü; Ýnsan, rüzgar gibidir.
Direnen, herkesi öldürür yüreðinden bir gün.!
Ne kadar! saðlam bile olsa.
Bu, hiç bir zaman deðiþmez.
Ya! severken öldürür
Ya! da sevdirirken.
Meçhuldur elbet bu,
Seven de vardýr,
Sevmeyende.
Yeter ki
herkes sadýk kalsýn sevdiðine..

#Peryasýz

Sosyal Medyada Paylaşın: